Cooky, het hondje in kwestie, sukkelt al een aantal maanden met de voor- en achterpoten en de medicatie is al een aantal keren moeten aangepast worden om resultaten te behalen en te behouden.
De eigenaar maakt zich zorgen over de effecten van medicatie die continu moet doorgegeven worden, op het lichaam van z’n hondje. Cooky is immers nog maar een negental jaren oud en als ze nu al voor de rest van haar leven op medicatie moet blijven? Ik bekijk de radiografie nauwkeurig en zie vergevorderde verkalkingen en artrotische veranderingen aan de lendenwervels: de beroemde ‘papegaaienbekken’.
Deze veranderingen kunnen niet alle aangehaalde klachten verklaren en daarom besluit ik Cooky uit te nodigen voor een grondig onderzoek.
Het onderzoek
Een paar dagen later staat Cooky op de onderzoekstafel: een rustige, lieve hond die me vol vertrouwen m'n gang laat gaan. Het probleem situeert zich op twee verschillende plekken in de wervelkolom: in de nek en ter hoogte van de overgang lendenen-heilig-been (of 'staartbeentje' in de volksmond). Zenuwen worden beklemd met als resultaat pijn en verminderde zenuwimpulsen naar de spieren van de linkervoor en achterpoot toe. Dit resulteert in een vreemd gangwerk: de linkervoorpoot neemt overdreven grote passen, terwijl de linkerachterpoot minder kracht heeft en eerder sleept. Cooky had hiervoor al een aantal keren lokale infiltraties gekregen met preparaten op basis van corticosteroiden, maar vermits deze op het einde niet meer hielpen, was er overgeschakeld op NSAID's: ontstekingsremmers op niet-cortisone basis. Deze ontstekingsremmers helpen wel, maar bij het afbouwen van de medicatie, hervalt Cooky meteen. Moet ze dan echt voor de rest van haar leven op medicatie?
Wel, ik kan de eigenaar gerust stellen.
Cooky komt met haar orthopedisch probleem zeker in aanmerking voor acupunctuurbehandelingen. Ik bespreek hoe het er precies aan toe gaat en wat de verwachtingen zijn. Het is ook zo dat niet elke patiënt reageert op acupunctuurbehandelingen: wanneer de patiënt niet duidelijk reageert na een drietal sessies, heeft het weinig zin om door te gaan.
Cooky krijgt haar eerste behandeling: ik plaats de ultrafijne naaldjes op zeer precieze punten in Cooky's huid, verspreid over haar lichaam. De punten kunnen soms ver van de 'probleemzone' gesitueerd zijn!
Heerlijke patiënt
Cooky is een heerlijke acupunctuurpatiënt: ze reageert wel iets wanneer de naaldjes geplaatst worden, maar eens de naaldjes ter plekke zitten, zucht ze eens diep en gaat er lekker bij liggen. Ze heeft het snel begrepen: nu moeten de naaldjes een poosje ter plekke blijven (variërend van een tal minuten tot soms wel een half uur) en is het de bedoeling dat de patiënt rustig blijft staan, zitten of liggen. En dat doet Cooky fantastisch: wat mij betreft krijgt ze de gouden medaille van 'geduld en medewerking'!
De behandeling
Na drie sessies doet Cooky's voorpoot het erg goed: de extreme 'paradepas' is verminderd, de reflexen genormaliseerd: het nekprobleem is onder controle. Maar die linkerachterpoot wil niet echt verbeteren. Wanneer de ontstekingsremmers worden afgebouwd, blijft de voorpoot het wel goed doen, maar die achterpoot niet. Het heeft weinig zin om met de 'droge naalden'-acupunctuur verder te werken, en ik besluit om de acupunctuurpunten in plaats van met droge naalden te prikkelen, dit te doen met injecties van traumeel (een natuurlijke ontstekingsremmer op basis van een aantal plantjes en kruiden). Vooruit Cooky: laat je lichaam werken, zodat je vrolijk kan gaan ronddartelen zonder die medicijnen! En ja, deze acupunctuurtechniek werpt vruchten af: na een drietal 'traumeel-sessies' kan Cooky's baasje de ontstekingsremmers gaan afbouwen, zonder dat Cooky hervalt. Cooky's achterpoot wordt met meer kracht gebruikt. De eigenaar -die de levenskwaliteit van z'n honden hoog in het vaandel draagt- merkt verheugd op dat Cooky met veel meer plezier en energie uit wandelen gaat, de inspanningen langer volhoudt en heel wat zuiverder loopt, en dit zonder hulp van de ontstekingsremmers.
Baasje en hond tevreden
Cooky heeft nu een aantal acupunctuursessies achter de rug en loopt acceptabel zuiverder en energieker. Maar de artrotische veranderingen in haar wervelkolom zijn natuurlijk niet verdwenen en vroeg of laat zullen de problemen terug hun kop opsteken. Daarom zal Cooky's eigenaar haar manier van voortbewegen nauwlettend in de gaten houden. Bij achteruitgang zal hij haar opnieuw aanbieden voor een aantal acupunctuursessies. Het komt er nu op aan tijdig in te grijpen zodat de pezen, spieren en gewrichten niet te lang overbelast blijven en dus meer sessies zouden nodig hebben om terug beter te gaan functioneren. Wanneer er ingegrepen wordt meteen nadat de problemen terug zichtbaar worden, zijn meestal slechts een paar sessies na elkaar nodig om het lichaam er terug bovenop te helpen. Gewapend met deze kennis, wandelen Cooky en haar baasje de spreekkamer uit: een vrolijk en tevreden duo: de kers op de taart voor elke dierenarts.
Wat is acupunctuur?
Acupunctuur is een Oosterse manier van behandelen die al meer dan 3000 jaar op mens en dier wordt toegepast. Het is een techniek om pijn te verlichten en het functioneren van verschillende organen te verbeteren door welbepaalde punten op het lichaam te stimuleren. Deze stimulatie kan op verschillende manieren gebeuren: door middel van massage (acupressuur) van de punten, het prikken van naalden al dan niet gestimuleerd door hitte (moxibusti) of elektrische stroom, laserstralen, injecties of inplanteren van bepaalde stoffen.
Hoe werkt acupunctuur?
Volgens de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) stroomt er energie doorheen het lichaam van mens en dier. Deze energie stroomt door energiebanen (meridianen) op welbepaalde plaatsen gelegen in het lichaam. Ziekte en pijn ontstaan doordat deze energie niet harmonieus kan doorstromen in de meridianen. Via de welbepaalde acupunctuurpunten kan je toegang krijgen tot deze meridianen. En door de stimulatie van de correcte punten kunnen die energieblokkades opgeheven worden en kan de energie weer doorstromen, wat genezing tot gevolg heeft. De Westerse geneeskunde is gaan onderzoeken wat er nou precies gebeurt wanneer een acupunctuurpunt wordt geprikkeld. Er zijn vooreerst plaatselijke reacties: er is een sterkere doorbloeding, bepaalde zenuwbanen worden geprikkeld zodat reflexreacties tot stand komen, enz. Maar er zijn ook reacties die effect hebben op het gehele lichaam: het autonoom zenuwstelsel (sympaticus en parasympaticus) wordt geprikkeld en dat kan een cascade van reacties teweeg brengen ter hoogte van organen, gladde spieren, enz. Verschillende lichaamseigen hormonen komen vrij, bv. cortisol uit de bijnierschors, endorfines (pijnstillende hormonen) in het centraal zenuwstelsel, serotonines, groeihormoon, insuline, humorale stoffen (immunoglobulines, interferon, antistoffen..). Wanneer de juiste punten worden geprikkeld zullen bovenvernoemde reacties in het lichaam tot stand komen die zullen bijdragen tot de genezing. De Westerse benadering 'ziet' dan wel geen meridianen en hun sleutelgaten (acupunctuurpunten), maar kan wel de acupunctuurpunten precies lokaliseren omdat deze punten op de huid een andere elektrische weerstand vertonen in vergelijking met de rest van de huid.
Wanneer kan acupunctuur hulp bieden?
Vooreerst moet gesteld worden dat acupunctuur een behandeling op zich kan zijn, of perfect kan gecombineerd worden met de Westerse geneeskunde om aldus bepaalde medicijnen te vermijden of lager in dosis te houden. Acupunctuur kan op vele gebieden hulp bieden, maar moet niet beschouwd worden als het ultieme wondermiddel: het is een vorm van geneeskunde, doch wanneer iets onherroepelijk beschadigd is, of als het lichaam echt op is, dan helpen daar noch medicijnen, noch acupunctuur-naalden voor! Acupunctuur wordt met succes toegepast bij: othopedische problemen (artrose, HD, discus hernia, spierproblemen, revalidatie na kruisbandoperatie...), luchtwegaandoeningen (astma bij de kat, COPD bij het paard.), huidproblemen (allergische huidaandoeningen, likgranulomen.), maag-darmproblemen (obstipatie bij de kat, braken, diarree, krampen...), vruchtbaarheidsproblemen, centraal zenuwstelsel-problemen (epilepsie.), problemen met specifiek organen (lever, nier...)
» Bekijk het originele Woef artikel